tom kniesmeijer Blijf dromen van een plek waar nog clementie geldt jij underdog, nog niet van eigendunk vervuld, die tastend richting zoekt, volhardt met stoer geduld: niet iedereen is bij geboorte reeds een held. kniesmeijer Juist al te ronde beelden worden obligaat, uit onvolkomenheid ontspruit de ware kunst – het meeste in je leven is…
LAVA Hij danst, zijn ogen schotels lopen o- ver. Basdreun wekt vulkanen, wellust druipt zijn feromoon, mijn drift op hol dus GO! Ver.. ZWETEN DANSEN NEUKEN VECHTEN gluipt daar iets, in diepe krochten? Fuck, mijn brein – rot op, lust ondermijnend maalgedrein! h Tsss zeg, vergeet ze niet, je uitwasjaren; met denkkracht hielp ik drama’s…
(8) Ik wilde dus die berenjas maar mama deed haar zuchtgebaartje haar schuine blik al op het kaartje mijn zeuren, zei ze, gaf geen pas. Mam vroeg wat er in godsnaam was: (ik weigerde om weg te gaan, en sprak haar telkens bozer aan) ‘Ik wil gewoon die berenjas!’ Het zachte haar, het sterke leer…
Ik laak elk vrij vertoon van uniform (verplicht Verkenner zijn, een angst als kind) Niet voegen maakt me minder snel bemind Ik kleed gedachten liever pluriform. h Niet meedoen staat voor vrij hard werken De vrijheid iets te laten vormt een strijd Ik reik naar binnen, buiten vaste perken Geldt vluchten in de geest wel…
(Het eerste gedicht dat ik tijdens de lessen Poëzie van Jos Versteegen helemaal jambisch schreef. Jambisch. Dat kende ik nog niet. En het was nog best puzzelen. Het thema was ‘jeugdherinnering’. Altijd wilde ik de allergrootste doos Caran D’Ache van Sinterklaas. En steeds kreeg ik een kleine doos van de HEMA. Ook fijn. Maar ooit,…
